De Folkloristische Dansgroep De Plaggenmeijers is in 1945, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog, opgericht in een sterk veranderende danswereld. In de euforie van de bevrijding worden door de bevrijders Amerikaanse en Engelse dansen geïntroduceerd. Deze nieuwe dansen nemen zo’n vlucht dat de volksdans van voor de oorlog in de verdrukking komt.
De Plaggenmeijers hebben zich als doel gesteld, het in
ere houden en bewaren van de traditionele, streekgebonden, klederdracht, muziek
en dans van rond 1900. Dansen die tot 1940 de hoofdmoot vormen van het
repertoire van dansorkestjes op bruiloften en partijen.
Naast de bekende Driekusman, Hoksebarger, Veleta, Spaanse wals en Duitse polka zijn er veel, iets minder bekende, dansen zoals de Bernards wals, Achttoer, Donauwals, Witkop en Paula in het repertoire opgenomen. Afhankelijk van aard en locatie van een optreden wordt door de dansleider een programma van dansen samengesteld. In Freek Verheijen hebben De Plaggenmeijers een ambitieus en gedreven dansleider.
Waar gedanst wordt is muziek en de Plaggenmeijers mogen zich gelukkig prijzen dat er altijd gedanst kan worden op levende muziek. Ze worden bij hun dansen begeleid door accordeon en harmonica (trekzak). Er zijn twee accordeonisten en één harmonicaspeler. Samenspel tussen accordeon en harmonica vergt de nodige aanpassingen van de accordeonisten omdat de harmonica beperkt is in zijn mogelijkheden. Maar de muzikanten weten met accordeon, met zijn vloeiende en volzachte klank, en harmonica, met zijn iets meer kortaf en fellere klank, zo samen te spelen dat er een authentiek geluid en uitstraling ontstaat.
In 2005 is een cd uitgebracht met muziek van 20 dansen voorafgegaan door het gezongen Rekkens volkslied. Er zijn nog enkele cd’s, deze zijn tegen een vergoeding van € 5,00 te verkrijgen. Als u belangstelling heeft kunt u contact opnemen met het secretariaat.
Even belangrijk als de uitvoering van de dans is de presentatie en uitleg. De dansen beelden vaak (liefdes)taferelen uit en hoewel de dans op zich dit vaak wel weergeeft maakt een korte, liefst ietwat humoristische, uitleg het geheel compleet. Zo wordt bij de Driekusman ingegaan op de onmogelijke liefde tussen Driekus, de zoon van een arme boer en Hendriksken, de dochter van een rijke boer en wordt bij de Pot met bonen uitgelegd waarom de mannen de rokken van de vrouwen opbeuren.